Jest to jest to jednostronne oświadczenie lub kontrakt dwustronny, które stanowią zobowiązanie do zawarcia umowy przyrzeczonej. W przypadku nieruchomości dotyczy zwykle umowy sprzedaży. W praktyce umowa przedwstępna jest formą zabezpieczenia przedwycofaniem się jednej ze stron z transakcji.
Tego rodzaju umowa jest zawierana najczęściej w momencie, gdy transakcja z różnych względów nie może zostać zrealizowana bezzwłocznie. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której kupujący oczekuje na odpowiedź banku w sprawie kredytu hipotecznego. Z drugiej strony sprzedający także może potrzebować czasu na opuszczenie nieruchomości.
Umowa przedwstępna daje obu stronom pewność, że dojdzie do zawarcia umowy właściwej (przyrzeczonej). Ale nie tylko, bowiem notariusz w momencie jej przygotowania ma obowiązek sprawdzić księgę wieczystą nieruchomości. Dzięki temu kupujący upewnia się, że nieruchomość nie jest obarczona nieujawnionymi obciążeniami lub wręcz sprzedana innemu nabywcy.
a) przedmiot umowy przyrzeczonej,
b) cenę lub wartość nieruchomości,
c) sposób i termin spełnienia świadczeń wynikających z umowy,
d) termin zawarcia umowy przyrzeczonej
(mając na uwadze treść art. 390 § 3 zdanie 1 Kodeksu cywilnego: „Roszczenia z umowy przedwstępnej przedawniają sięz upływem roku od dnia, w którym umowa przyrzeczona miała być zawarta.”),
e) dodatkowe zastrzeżenia umowne, takie jak: zadatek, prawa odstąpienia i wysokość odstępnego, kary i odsetki umowne, warunki zawieszające i rozwiązujące oraz rozwiązania usprawniające lub zabezpieczające ewentualne dochodzenie roszczeń.
Art. 389 i następne Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny