Przepisy regulujące:

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego.

(art. 777 i n.)

‍

Krótki opis czynności:

oświadczenie dłużnika o poddaniu egzekucji obowiązku zapłaty lub wydania sporządzone w formie

aktu notarialnego – zgodnie z art. 777:

pkt 4), tj.: „akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek:

- zapłaty sumy pieniężnej lub

- wydania rzeczy oznaczonych co do gatunku, ilościowo w akcie określonych, albo też wydania

rzeczy indywidualnie oznaczonej,

gdy w akcie wskazano termin wykonania obowiązku lub zdarzenie, od którego uzależnione

jest wykonanie;”,

- pkt 5), tj.: „akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek

zapłaty sumy pieniężnej do wysokości w akcie wprost określonej albo oznaczonej za pomocą

klauzuli waloryzacyjnej,

gdy w akcie wskazano:

- zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie obowiązku, jak również

- termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności;”,

- pkt 6), tj.: „akt notarialny określony w pkt 4 lub 5, w którym niebędąca dłużnikiem osobistym

osoba, której rzecz, wierzytelność lub prawo obciążone jest hipoteką lub zastawem, poddała się

egzekucji z obciążonego przedmiotu w celu zaspokojenia wierzytelności pieniężnej przysługującej

zabezpieczonemu wierzycielowi.”,

może – po zaopatrzeniu takiego aktu notarialnego przez sąd w klauzulę wykonalności – stanowić

podstawę dla wszczęcia egzekucji sądowej (tj. postępowania zmierzającego do usprawnienia

zaspokojenia roszczeń wierzyciela o zapłatę lub wydanie).

Aby umowa mogła zostać prawidłowo przygotowana, należy wskazać:

a. dłużnika i wierzyciela,

b. stosunek prawny, będący podstawą powstania obowiązku zapłaty lub wydania,

c. przedmiot obowiązku poddawanego egzekucji (zapłaty lub wydania),

d. inne dane, warunkujące stwierdzenie istnienia i zakres nadającego się do egzekucji roszczenia

wierzyciela.

‍